Van Yak Kharka naar Thorung Phedi 4.540 meter

Na een nacht met weinig slaap en veel draaien, moesten we vandaag toch weer op pad. Om 07:30 uur verlieten we Yak Kharka via een spek glad pad. Naar schatting was de buitentemperatuur vannacht -15 en al de modder en het smeltwater is bevroren.

Op plekken is het pad over de hele breedte een ijsbaan. Het eerste uur liepen we door een redelijk vlak gebied met hier en daar een lage struik. Na een stevige klim kwamen we op een pad met aan de ene kant een meter sneeuw en aan de andere kant een ravijn.

Na 2 uur lopen, moesten we het pad af. De route was te ijzig en in plaats van via een hangbrug, gingen we nu via de rivier naar de overkant en moesten we daar weer omhoog klimmen.

Gelukkig konden we daarna even stoppen voor een kop thee. Na de thee gingen we verder via de andere kant van de rivier met aan de ene kant de berg en aan de andere kant een ravijn.

Op een deel van de route gold een gevaar voor aardverschuivingen. Daar zag je bij elke stap een lading steentje de diepte in vallen. Op dat moment stak er ook een straffe, koude wind op die het lopen nog moeilijke maakte.

Eenmaal in Thorung Phedi aangekomen, kregen we een mooie kamer met een eigen WC. Helaas was de afvoer verstopt met ijs. Toen ik dit bij Sanu meldde, werden we meteen overgeplaatst naar een andere kamer.

Na een korte rustpauze zijn we samen met Sanu naar boven gelopen voor een korte acclimatisatie trip. Uiteindelijk zijn we tot 300 meter boven het kamp gekomen. Daar vandaan is het nog 1,5 uur lopen naar High Camp.

Onderweg zagen we een groep Blue Sheep, een kruising tussen een geit en een schaap.

Terug in het kamp was er een onaangename verrassing. Het Franse stel, dat de hele reis al met ons oploopt, gaat terug naar Yak Kharka. Hij heeft tijdens de acclimatisatietrip acuut last van hoogte ziekte gekregen en wil niet verder gaan. Hun gids heeft hem de gamubag nog aangeboden, maar hij wilde terug.

Een Gamubag is een soort van decompressie slaapzak, die onder druk kan worden gezet om het hoogteverschil terug te brengen naar een acceptabel niveau. Wij voelen ons prima en zijn dus maar begonnen aan het klaarleggen van onze spullen voor morgen.

In de kamer aangekomen, vonden we nog een verrassing. De grote zwarte hond die ons al een paar dagen volgt, was in de kamer gaan liggen en lag net achter de deur te slapen. We hebben hem daar laten liggen totdat we naar de eetzaal gingen.

In de eetzaal bleek dat ook 3 leden van de Italiaanse groep terug gaan naar Yak Kharka. Het lijkt alsof er vanavond maar een handjevol mensen aan de pas gaan beginnen.

Wij vormen een team met de 3 Nederlandse dames. De gidsen geven de voorkeur aan een wat grotere groep. Dan kan er 1 gids voorop en 1 achteraan lopen. Nog 1 kopje thee en dan gaan we slapen.