Van Ghorepani via Poon Hill naar Ghandruk 1.939 meter

Vanmorgen werden we om 04:30 uur gewekt en om 05:00 uur waren we aangekleed en klaar om te vertrekken.

Na een kop thee gingen we op weg naar Poon Hill (3.200 meter). Om hier te komen moeten we 1 uur lopen en nog 330 meter stijgen.

We vertrokken met ons drieën in het donker en al snel liep er een slinger van lampjes de heuvel op.

Eenmaal boven bleek er nog een man of 40 op de top te staan. Onder het genot van een kop thee, de zoveelste, was het wachten op de zon. Na 30 minuten kwam de zon voorzichtig achter de bergen vandaan en kleurde de toppen langzaam oranje.

Na 45 minuten foto’s en video’s maken, was het tijd om terug te keren naar de lodge. Daar aangekomen moesten we de rugzakken pakken en ontbijten. Om 08:15 uur vertrokken we uit Ghorepani.

Het eerste stuk bestond uit een klim van 1 uur. Gelukkig was de beloning er ook naar, een uitzicht dat net zo mooi was als op Poon Hill, maar dan zonder de lading toeristen. Door te kiezen voor deze route, wijken we wel af van officiële route, maar hiermee ontwijken we de hoofdweg.

Na 2,5 uur lopen zijn we in Banthanti gestopt voor een kop thee. Van daar was het nog 1 uur lopen naar Tadapani, waar we stopte voor de lunch. Onderweg zagen we 2 troepen Langur apen. Deze apen zijn gek op de bloemen van de Rododendrons die hier zo groot als bomen zijn.

Het landschap is erg bosachtig en we lopen voornamelijk berg af met hier en daar een klim. Na Tadapani veranderde het bos in een jungle en werden we omringd door oude bomen met door mos overgroeide stammen.

De trappen werden paden met boomwortels en rotsen met hier en daar een klim. Maar de meeste tijd waren we aan het dalen.

Toen we eindelijk zicht kregen op Ghandruk, moesten we nog een flink stuk afdalen om in het dorp te komen. Bij de lodge aangekomen, kregen we een kamer met gedeelde douche/WC. Na een beetje aandringen kregen we toch een kamer met een privé douche/WC. Bij de kamer aangekomen, bleken 5 van de 6 kamers, met privé douche/WC, nog leeg te zijn.

De eigenaar wilde die kamers vrijhouden voor trekkers die een hogere prijs zouden betalen dan wij. Na een lauwe douche hebben we Sanu en Babu uitgenodigd voor een borrel om ze te bedanken voor al hun harde werken.

Morgen zien we ze nog wel, maar dan kan het afscheid wel eens een beetje rommelig zijn. Twee van onze wandelstokken hebben de reis niet helemaal overleefd. Sanu heeft aangegeven wel een goede bestemming te hebben voor deze stokken, dus neemt hij morgen deze stokken mee.

Ondertussen worden we verrast door een groep kinderen die al trommelend door het dorp lopen. Ze trekken van (guest)huis naar (guest)huis. Met het trommelen verdrijven ze de boze geesten uit de huizen. Dit is ook het begin van de moesson.

Nadat het getrommel ophield, hebben we samen op het terras bij kaarslicht zitten eten. Na 2 weken van gedwongen eten bij kaarslicht, is het dit keer een bewuste keuze. Hiermee sluiten we het trekking deel van deze reis af.