Transfer naar Quito airport en vlucht naar Amsterdam

Vanmorgen Proberen we een beetje uit te slapen, maar toch zijn we weer voor de wekker wakker.

Omdat we hier al rekening mee hadden gehouden, hebben we het ontbijt voor 07:00 uur geregeld.

Na het ontbijt halen we al onze spullen uit de rugzakken en controleren we of er nog spullen in de cameratassen zitten, die in de grote bagage kan.

Als het buiten wat lichter wordt en de mist optrekt, lopen we een rondje over het terrein om te kijken waar vanmorgen de meeste actie is.

Er zijn 3 nieuwe soorten rond het hotel die we graag nog zouden fotograferen; 2 kolibries en 1 Tangare.

We beginnen uiteindelijk  in de nieuwe kolibrie tuin. Hier zien we deze nieuwe soorten wel, maar fotograferen is een ander verhaal.

Voor de Tanager gaan we naar de "oude" kolibrie tuin. Hier zijn op ons verzoek een aantal bananen opgehangen om deze soort te lokken.

Al snel zien we hem zitten, maar natuurlijk niet op de plek waar wij zijn gaan zitten. Uiteindelijk haalt Wim alle bananen van de andere feeders en hangt ze aan de onze. Dit lijkt in eerste instantie niet te werken. Als er wat meer bewolking komt, verhuizen we alles naar de feeder waar hij in eerste instantie zat. Dan komen het mannetje en vrouwtje eindelijk daar zitten waar wij ze willen hebben.

Om 11:30 uur gaan we terug naar de kamer. Daar pakken we onze spullen in en trekken we voor de laatste keer onze camouflage kleding uit. Dan is het tijd voor een laatste lunch in het restaurant.

Als ik daar de vlucht check, blijken er nog maar 2 open stoelen te zijn. Dat wordt billen knijpen!

Na de lunch checken we uit.

Er moet nog wel even gezocht worden naar de sleutel van de auto, maar als die is gevonden, kunnen we richting de luchthaven.

Als we daar aankomen, gaan we eerst op zoek naar de locatie voor de covid test. Die hebben we nodig om weer naar huis te kunnen. Het "test centrum" zit in de binnenlandse terminal en gelukkig hebben we die redelijk snel gevonden. Als de test is afgenomen, gaan we naar het foodcord om op de uitslag te wachten.

Nadat we de uitslag binnen hebben, haalt Wim de geprinte versie van de uitslag op. Dan kunnen we eindelijk richting de check in balie.

Helaas krijgen we nog geen stoelen, maar het aantal overboekte stoelen loopt langzaam terug.

Nadat we nog was voor ma en de buurvrouw hebben gekocht, gaan we naar TGI Fridays voor een biertje.

Als we bij de gate zitten te wachten krijgen we een bericht vanuit de KLM-app dat we stoelen hebben gekregen. Helaas niet naast elkaar, maar wel business.

Omdat het gedeelte van de business class waar we zitten verder leeg is, mogen we van de crew naast elkaar bij het raam zitten. Ze gaan kijken of ze dit voor de rest van de reis kunnen regelen dat we naast elkaar zitten.

Ik Guayaquil moeten we het toestel weer uit. Dit keer sla ik de frappochino maar over.

Helaas hebben we geen toegang tot de lounge en als we een rustig plekje hebben gevonden, zitten we daar onze tijd uit.

Omdat het toestel laat is binnengekomen uit Quito, is de boarding tijd uitgesteld.

Dit was vorige reis ook, dus niets om je zorgen over te maken.

Eenmaal aan boord blijkt dat er een extra controle moet worden gedaan i.v.m. een mogelijke bird strike.

Als die achter de rug is, taxiën we naar de startbaan. Daar krijgen we te horen dat we te zwaar zijn om te kunnen opstijgen in de huidige weersomstandigheden. Het is namelijk weer eens ontzettend hard gaan regenen.

Terug bij de gate is er overleg met Amsterdam en wordt het besluit genomen om vracht uit te laden.

Voor ons goed nieuws, want even vreesde ik dat wij van boord zouden moeten als IPB-ers.

In de tussentijd zijn er erachter dat de dame waar ik naast zit een collega is van de man waar Wim naast zit.

De dame biedt aan om met Wim te ruilen, zodat we naast elkaar kunnen zitten.

 Om 22:40 uur krijgen we eindelijk de 2de pushback. Als we eindelijk in de lucht zijn, ruim 2 uur later dan verwacht, kan ik eindelijk opgelucht adem halen. We gaan naar huis.