Van Ghandruk via Birethani en Nayapul naar Pokhara 820 meter

Na een onrustige nacht op een te hard bed, zijn we zoals gewoonlijk om 06:00 uur opgestaan.

Om 07:00 uur zaten we al aan het onbijt en 30 minuten later verlieten we Ghandruk. Mount Fishtail was een beetje zichtbaar door de mist terwijl de zon voorzichtig boven de bergen kwam. 

Als de vallei bij Jomsom de “Windy valley” is, dan is de omgeving van Ghandruk, de “Misty Valley”.

De eerste 1,5 uur was het weer stevig afdalen via trappen en rotspaden. Je kon echt voelen dat we steeds lager kwamen, want de temperatuur steeg gestaag. Eindelijk kwamen we bij de vlakkere zandweg, waar we naar 2 uur lopen, stopte voor een kop thee.

Daarna was het nog 1 uur lopen over de zandweg naar Birethani.

Daar haalde we de 1 na laatste stempel op ons permit en zagen we de grote groepen “nieuwe” trekkers aan hun trekking beginnen.

Volgens Sanu is dit het begin van het trekking seizoen. Na een colaatje met Sanu en babu, zijn we lopend Birethani uitgegaan.

Al snel werden we aangesproken door een taxichauffeur die ons wel via Nayapul naar Pokhara wilde brengen. De rugzakken gingen aan elkaar gebonden zo op de imperiaal en de daypacks gingen in de kofferbak.

In Nayapul zijn we nog even gestopt voor de laatste stempel op onze permit en om ons uit te schrijven als bezoeker van Annapurna Conservation Area.

In 1,5 uur bracht de chauffeur ons naar Pokhara. Babu zat voorin en bediende de CD-speler waar loeihard Nepalese muziek uit kwam.

In Pokhara hebben we afscheid genomen van Sanu en Babu. Sanu gaat terug naar Kathmandu, wachten op zijn volgende klus. Als dat te lang duurt, gaat hij naar zijn vrouw op het platte land totdat de volgende klus zich aandient. Babu gaat nog 2 maanden terug naar school om te studeren voor zijn exames.

In Pokhara heet de Dal Bhat ineens Nepaliset, maar hij smaakt er niet anders door. Als 2 uitgehongerde holbewoners zijn we op het eten aangevallen.

Na deze schranspartij zijn we de stad in gegaan voor een fles douchegel, bier en chips. Weer terug in Hotel Tulsi, hebben we ruim de tijd genomen om een hete douche te nemen. Heerlijk om weer schoon en fris te zijn na 2 weken van koude en lauwe douches en “Hot buckets”.

Naast onze fantastische kamer, hebben we een zitje voor algemeen gebruik. Gezien er niemand anders gebruik van maakt, hebben we ons hier geparkeerd met een biertje.

Uiteindelijk zijn we toch de stad ingegaan voor een paar boodschappen. In Pokhara kan je dezelfde dingen kopen als in Thamel, dus hebben we de avond maar gebruikt voor het kopen van een aantal souvenirs voor het thuis front.

Na de shopping expeditie zijn we de lang beloofde steak gaan eten. Nog even een kaartje voor pa en ma op de post gedaan en dan terug naar het hotel.  Lekker slapen in een echt bed zonder slaapzak.