Washington - Austin - Amsterdam

Vannacht wil de slaap niet echt komen; het gedoe met de vluchten zit me niet lekker.

Om 02:00 uur check ik de vlucht nog een keer en gezien deze er nog hetzelfde uitziet, besluit ik ons in te checken.

Als ik om 05:00 uur weer kijk, ziet het er helemaal anders uit. De vlucht is in beide classes overboekt en staat bijna 20 stoelen in de min. Ook New York ziet er nog steeds dramatisch uit, dus even week ik het niet meer.

Inmiddels is Wim ook wakker en samen bekijken we de opties. Op dit moment lijkt Austin de beste mogelijkheid.

Als we na het ontbijt nog even met een fris hoofd naar de opties kijken, blijkt Toronto ook een optie te zijn, maar dan moeten we wel opschieten gezien de vertrektijd.

Dat wordt dus snel uitchecken en met een taxi naar de luchthaven.

Zodra we op de luchthaven aankomen, gaan we direct naar de balie van Air Canada. Hier blijkt dat we mee kunnen, maar we moeten eerst 2 digitale formulieren invullen voordat ze on kunnen accepteren.

Met het onbetrouwbare netwerk op de luchthaven, lukt dan helaas niet ondanks verschillende pogingen.

Daar zijn we even flink ziek van, want die vlucht stond er een stuk beter voor dan die vanuit Austin.

Tijd om lang stil te blijven staan, hebben we niet. We doen nog een poging bij United voor een andere vlucht naar Toronto, maar die zit helemaal vol.

Dan toch maar inchecken voor de vlucht naar Austin. Ik heb in tijden niet zoveel tickets geboekt en weer geannuleerd op 1 dag.

Gelukkig ziet Austin er goed uit, maar ik zal pas blij zijn als we Dulles achter ons hebben gelaten.

Als we stoelen krijgen zitten we wel naast elkaar, maar met een gangpad ertussen.

De vlucht naar Austin is er 1 om nooit te vergeten. Op een kleine vertraging na, is het in het begin een gewone vlucht met uitzonderlijk veel turbulentie.

Totdat we de landing willen inzetten. Even lijkt het vliegtuig in een stall te komen, voordat de piloot weer met volle kracht optrekt.

Het weer boven de luchthaven is op dat moment zo slecht dat alle binnenkomende toestellen in een holding pattern worden gezet. In de tussentijd tikt de tijd verder en vrezen we onze vlucht naar Amsterdam te missen.

Na ruim een halfuur rondvliegen, kunnen we eindelijk een poging doen om te landen.

Dan zijn de problemen nog niet over, want onze gate is geblokkeerd door een ander toestel.

Als we eindelijk van boord kunnen, proberen we eerst in te checken. Als dat is gelukt, haasten we ons richting gate.

Daar blijkt dat het toestel nog moet binnenkomen en dat we 1 uur hebben gewonnen ten opzichte van Washington.

Helaas zit een C-class stoel er vandaag voor ons niet in. Ik zit op rij 11 en Wim op rij 30.