Dag 2 van de trekking in de omgeving van Kalaw

Na een bijna slapeloze nacht openen we om 06:00 uur de deur naar buiten en gaan we opzoek naar een plek om onze tanden te poetsen. De gids en koks zijn ook al op en al snel komt de pot thee alweer op tafel.

Na een westers ontbijt met toast, ei, koffie en fruit, pakken we onze weinige spullen weer in en lopen we het dorpje weer uit. De monniken van een hoger gelegen klooster doen op dat moment hun bedelronde en we kunnen het niet laten om daar nog een paar opnames van te maken.

Langzaam lopen we via de weg naar beneden. Helaas begint het al snel een beetje te miezeren waardoor de weg nog blubberiger van wordt. Als het echt hard gaat regen, schuilen we bij een lagere school. Wim leert de kleuters daar hoe ze een “high five” moeten maken. Natuurlijk ben ik dan weer een mooie om die nieuwe kennis op uit te proberen. Als de regen weer afneemt, vervolgen we onze afdaling via een paar glibberige geiten paadjes. Als we na 3 uur lopen bij de auto aankomen, zitten we tot onze knieën onder de modder en willen we eigenlijk niet instappen. De auto is namelijk erg schoon en heeft een licht bekleding met rushes. Bijna te gênant.

In een half uur rijden we naar de Green Hill Valley met een olifanten kamp & plantage voor herbeplanting. Daar worden we met paraplu’s opgewacht, want de regen valt weer met bakken uit de lucht.

De vroegere werkolifanten die hier verblijven, mogen in een deel van het bos heerlijk vrij rondlopen. Samen met de mahouts nemen ze iedere dag een bad in de rivier.

Nadat we het meeste van onze spullen hebben achtergelaten in een kluisje, lopen we in een minuut of 6 naar de plek waar de olifanten meestal hun eten krijgen. Hier mag je zelf de olifanten voeren. Vandaag krijgen ze o.a. pompoen en bananenscheuten. Ik ben nog nooit zo dicht bij een olifant geweest. Als je niet uitkijkt halen ze het eten uit je handen. Er liepen vandaag 4 olifanten; een jonkie van 6 jaar, een oudere dame van 37, een gepensioneerde dame die aan 1 oog blind was en de oudste dame van 66 jaar.

Het jonkie stond als enige vastgebonden, want anders ging hij meteen op de etensvoorraad af. Na het voeden ga ik me verkleden en lopen we met de oudste dame naar de rivier om haar te wassen. Deze dame heeft altijd in de houtbouw gewerkt en heeft gevoelige littekens op haar slurf. Om haar rug te wassen moet ik op haar rug klimmen en als ze dan de camera van Wim ziet, lijkt ze wel te poseren.

Als we klaar zijn met badderen, kleed ik me weer om en lopen we terug naar het hoofdgebouw. Daar genieten we van een heerlijke maaltijd. Vervolgens is het tijd om terug te rijden naar Kalaw. 

Bij het hotel wordt ons verzocht om de schoenen bij de voordeur achter te laten. Voor gasten, die terug komen van een trekking, hebben ze een schoenen en sokken schoonmaak service. Mooie service. Na een heerlijke warme douche en schone kleren zoeken we onze spullen weer uit en maken we onze camera’s weer gebruiksklaar voor morgen.

Het avondeten verloopt rommelig. Er is geen tafel voor ons gedekt en het menu is anders dan 2 dagen geleden. Als ik mijn eten krijg, ziet het er anders uit dan verwacht. Ik check nog of het klopt en na de bevestiging van de ober, begin ik te eten. Na 2 happen komt de ober aanlopen om te melden dat het toch niet mijn eten is. Het blijkt de maaltijd van een andere gast te zijn die, samen met man en 2 kinderen, al even op haar eten zit te wachten. Het lijkt wel of we in 1 nacht een heel ander restaurant is gekomen. Jammer, maar morgen reizen we toch weer verder.