Toronto en vertrek per trein naar Winnipeg

Na een bijna slapeloze nacht, vind ik het om 07:30 uur genoeg en stap ik uit m’n bed. De gang van het hotel lijkt wel een centraal station en op de meest onmogelijke momenten liepen en praten de mensen langs onze kamer.  Mijn humeur wordt er niet beter op als ik de vluchten naar Winnipeg check. Alle 11 vluchten staan op rood en dat os geen goed teken. Een alternatief is er mogelijk wel, maar dan moeten we via Minneapolis in de USA.  Zelfs dan hebben we nog het risico dat we daar standen en dan zijn we nog verder van huis.

In de voorbereiding van deze reis hebben we overwogen om het stuk van Toronto naar Winnipeg met de trein te doen. Alleen is dat plan niet doorgegaan omdat die treinkaartjes best pittig geprijsd waren.

Nu is dit weer een goede optie. Als blijkt dat er nog plek is op de trein, is het besluit snel genomen en boeken we 2 tickets voor de trein. Je heb verschillende classes en gezien mijn hoofdwond is een slaapstoel niet zo’n goede optie, dis boeken we 2 bedden.

Als we dat hebben geregeld, annuleer ik alle heenreis tickets en tot slot neem ik nog even contact op met de verzekering om jet faxnummer van het ziekenhuis door te geven.

Als dit allemaal is geregeld, annuleren we ook de 2de nacht in het hotel en pakken we onze spullen.

Dan is het eindelijk tijd om de stad in te gaan.  Wim heeft een route bedacht die ons langs verschillende architectonische gebouwen voert en eindigt bij de CN Towers. Hier gaan we, ondanks het bewolkte weer, naar boven. Het uitzicht is wat beperkt door de bewolking, maar je kan heel goed zien hoe enorm groot de stad is. Als we weer op de grond staan, bezoeken we een prachtig treinen museum aan de voet van de Towers. Hier staan verschillende oude locomotieven met op de achtergrond en hoge moderne gebouwen van Toronto.

Vervolgens stoppen we bij een ondergronds foodcourt voor een heerlijke wok maaltijd.

Inmiddels is het bijna 15:00 uur en tijd om naar de Zombie walk te lopen. Dit is het 12de jaar dat deze wordt gehouden, maar ik had niet verwacht dat er zoveel serieus uitgedoste mensen aan mee zouden doen. Zelfs de honden die meeliepen waren onder handen genomen.

Terwijl de groep doorloopt, gaan wij naar het begin en eindpunt van de loop, Nathan Philips square, en genieten van de zombies die daar nog rondlopen. Als de zombies terug zijn lopen we via Dundas Square (timesquare van Toronto) terug in de richting van het hotel. Na een biertje met onion rings bij Wild Wings is het tijd geworden om nog even te eten voordat we naar het station gaan.

Er blijkt net naast het hotel een hele drukke Japanner te zitten, waar we nog even heerlijk kunnen eten. Met een volle maag halen we onze bagage op in het hotel en nemen we een taxi naar Union station. Daar is het even zoeken naar waar me moeten zijn, maar al snel hebben we de bagage drop off gevonden en kunnen we onze spullen inchecken. We worden vervolgens doorgestuurd naar de business class lounge, want dat moeten we nog e.e.a. regelen met de beheerder van de wagon. Als we uiteindelijk bij de trein aankomen en daar aangeven dat we in wagon 122 zitten, krijgen we een business class behandeling. Onze wagon beheerder Brian, zal ons bed klaar maken en we beginnen de reis met een glas champagne op het panorama dek. De dame in de slaapcabine naast ons blijkt zelfs Nederlands te spreken. Ze woont in Victoria en is als 4 jarig meisje met haar ouders naar Canada verhuisd. Omdat ze thuis altijd Nederlands spraken, is ze het nooit verleerd. Daarbij komt ze 1 keer per jaar bij haar zus die in Alphen aan de Rijn woont. Zij maakt deze reis al voor de 6de keer dit jaar en is nu aan boord om de gasten van de trein haakles te geven. Verder zitten hier ook een aantal mensen aan boord die, net als wij, naar Winnipeg reizen om deel te nemen aan een ijsbeer tour.

Als we terugkomen van het welkomstdrankje, zijn onze stoelen getransformeerd tot 2 bedden. Wim slaapt boven en in beneden. Nu is het tijd om te gaan slapen.