Churchill city trip en avond tour met toendra buggy

Vandaag konden we eindelijk een beetje uitslapen. We hoefde pas om 08:00 uur te ontbijten en ik moest om 09:00 uur klaar staan voor het verwijderen van de nieten uit mijn hoofd. We worden door Lilian naar het ziekenhuis gebracht en daar regelen we eerst de administratie voordat we naar de kliniek lopen. Mijn verpleegkundige is verkleed als kakkerlak (compleet met 8 poten) en zij brengt me naar de behandelhamer.

Daar begint ze met het verwijderen van de eerst 4 nieten. De vijfde zit verstopt onder een laag korst. Alleen bij het verwijderen van de eerst 4 nieten, begint de wond een beetje te wijken en daardoor durft ze die niet te verwijderen zonder overleg met de dokter. Als die langskomt, vraagt die zich af waarom ze in Toronto de wond niet hebben gehecht. Er is even overleg met een andere arts en omdat het al goed aan het helen is, gaan ze niet alsnog hechten. Ik zal er waarschijnlijk een litteken aan overhouden, maar ik mag het ziekenhuis verlaten met hechtpleisters, een zalf met antibiotica en een rekening van CAD 112,--.

Lilian (blijkt de vrouw van Rinie van Meurs te zijn) brengt ons vervolgens naar het Eskimo museum, waar we weer kunnen aanhaken bij de rest van de groep.

Als we de groep na 10 minuten nog niet hebben gezien, komt Lilian het museum weer inlopen. We zijn bij het verkeerde museum afgezet. Gelukkig is Churchill niet groot, dus met 2 minuten staan we bij het juiste museum. Na een rondje door het museum, stappen we in de bus en rijden we langs de kust opzoek naar een vos. Helaas zien we alleen maar sporen en geen vos.

Na de lunch gaan we eerst naar het postkantoor om onze paspoorten te laten stempelen en om een postzegel te kopen voor de kaart voor mijn ouders. Bij het kantoor van natuur beheer krijgen we een update over de beer die op onze eerst dag hier werd vrijgelaten. Deze mannetjes beer was 23 jaar oud en in een nogal slechte conditie. Hierdoor hebben ze heb al na een paar dagen vrijgelaten i.p.v. na een paar weken. Hij was zo bijzonder dat de beheerders een foto van hem hadden gemaakt.

Vervolgens reden we via de kustweg naar het wrak van een vliegtuig dat de locals Miss Piggy noemen. Of het vliegtuig nu te zwaar geladen was of vol zat met varkensvlees, de uitkomst was hetzelfde, die kist stortte neer en de 2 piloten liepen Churchill in en werden later in de bar aangetroffen met een borreltje in de hand. Men zal dus ook nooit weten wat de oorzaak was.

De volgende stop is het Churchill Northern Studies Centre. Hier krijgen een presentatie over de verschillende onderzoeken die hier worden gedaan en een rondleiding door de onderzoeksruimtes en woonvertrekken.

Weer in de bus, spot Jim een 2de Gyrfalcon en deze heeft de volwassen witte kleur. Terwijl we deze staan te fotograferen, vliegt een 2de Gyrfalcon over.

De volgende stop is de Toendra Buggy. Hiermee gaan we voor de laatste keer de toendra op. In de tussentijd is het weer opgeklaard, dus kunnen we voor het eerst genieten van een zonsondergang.

Terwijl we richting de toendra Lodge rijden genieten we van het zonnige uitzicht en speuren we naar ijsberen, vossen en sneeuwuilen. Bij de Toendra Lodge aangekomen, zien we in korte tijd 6 beren liggen. 2 van deze beren zijn aan het “spel vechten” en dan kan je echt goed zien hoe groot deze jongens zijn.

Als het donker wordt, gaan we aan de borrel en terwijl de beren slapen, eten wij ons avond eten.

Als 1 van de beren besluit om onze kant op te komen, kunnen we ook eens een groot mannetje van dichtbij bekijken. Op de weg terug naar de bus, stoppen we nog 1 keer om van de sterren en stilte te genieten. Dan wisselen we de buggy voor de laatste keer om voor onze bus en rijden we terug naar het hotel.

Nu nog hopen op een beetje noorderlicht. We hebben een heldere lucht dus wie weet.......