Van Ironrange NP naar Musgrave Roadhouse

Vannacht heb ik heerlijk geslapen, ondanks het geluid van wilde honden o.i.d. waar ik midden in de nacht door werd gewekt. Op het moment dat Wim naar buiten gaat op naar het toilet te lopen, merkt hij op dat de tent helemaal droog is. Helaas is dat niet voor lang. Hij is nog niet terug of het begint te regenen.

Na het ontbijt lukt het ons nog wel om de tent droog op te ruimen, maar de buien volgen elkaar steeds sneller op. Als we het grondzeil opvouwen, ontdekken een grote (vogel)spin die hier waarschijnlijk de hele nacht heeft gezeten. Gelukkig voor de spin slapen wij op een stretcher en niet op de grond.

Tegen de tijd dat we beginnen aan de lange weg uit het park, regent het gestaag door en dat betekent niet veel goeds voor de kwaliteit van de weg. Omdat er nauwelijks ander verkeer op de weg zit, kan Wim lekker zijn eigen tempo aanhouden en zo rustig rijden als hij zelf wil.

Als we rond lunchtijd aankomen bij Archer River Roadhouse regent het nog steeds of alweer. omdat we geen van beide zin hebben om de tent op te zetten in de regen op een nat grasveld, besluiten we om hier niet te blijven overnachten. Maar voordat we doorrijden gooien we eerst de tank(s) vol en bestellen we voor de lunch een Archer Burger. Je moet er even op wachten, maar dat is echt de beste burger die ik in jaren op heb. De serveer excuseerde zich al over het feit dat het bereiden langer duurde, maar dat kwam volgens haar omdat ‘alles erop zat’ en ik kan je zeggen dat is niet overdreven. Er zit een schijf ananas op, een eitje, uienringen, hamburger, plakjes gekookte biet, bacon, sla en een hele lekkere saus. Hij is niet te overhappen en ik zit voor de rest van de dag vol (ja zeker, zelfs ik!).

Met een volle maag rijden we door richting de zon. Bij Musgrave Roadhouse vindt Wim het welletjes voor vandaag. Helaas hebben ze hier geen powered sites, maar we weten ook niet zeker of ze dat bij de volgende roadhouse, Hann River Roadhouse, wel hebben dus doorrijden is ook geen optie.

Als we op de campsite aankomen is het nog relatief rustig, maar tegen de tijd dat de tent staat en we beide zijn gedoucht, staat het veld vol en is er ook een overlandertruck aangekomen die hier blijft overnachten.

Na onze stevig lunch van vanmiddag, hebben we geen van beide trek in eten (ik was echt niet aan het overdrijven), dus eten we vanavond een boterham i.p.v. warm.

Onder genot van een biertje kijken we weer naar de sterrenhemel en gaan ook vanavond weer op tijd slapen. Je kan hier namelijk weinig anders wat zelfs het restaurant van het Roadhouse gaat om 21:00 uur dicht.