Papallacta Pass, Cayambe Coca National Park & Cuyuja River

Vanmorgen zijn we al voor de wekker wakker.

Om 06:00 uur zaten we dan ook weer netjes op tijd aan het ontbijt.

Rond 06:30 uur staan onze spullen klaar en kunnen we de auto laden. Natuurlijk moet de auto van binnen en van buiten helemaal spik en span zijn voordat we kunnen vertrekken.

We beginnen vandaag met een bezoek aan de Papallacta Pass waar we in september 2021 ook als zijn geweest. Toen was het ijskoud en stond er een snoeiharde wind.

De doelsoort voor deze locatie, de Regenboogdoornsnavel, hebben we toen niet kunnen fotograferen.

Vandaag zijn de omstandigheden totaal anders; een flauw zonnetje en geen zuchtje wind.

De Regenboogdoornsnavel is in redelijke getale aanwezig, maar geen van alle hebben zin in een fotosessie.

Terwijl we geduldig wachten tot er een exemplaar in onze buurt wil landen, worden we belaagd door duizenden kleine steek muggetjes (knotjes). Op de een of andere manier krijgen die dingen het voor elkaar om tussen je kleding te komen en zelfs op je hoofdhuid houden ze huis.

Gelukkig hebben we muggenspray bij ons die enige verlichting geeft. Als er iets meer wind komt, verdwijnen de krengen uiteindelijk.

Na heel weel moeite en wachten, lukt het ons ook om de Regenboogdoornsnavel op de gevoelige plaat te zetten.

We vervolgen onze zoektocht naar vogels en rijden vanaf de pas naar het hoogste punt van het Nationale park.

Onderweg stoppen we regelmatig om te zoeken naar vogels en tot ieders verbazing zien we ineens het mannetje van de Ecuadorian Hillstar vliegen.

Als het dan ook nog lukt om deze te fotograferen, kan onze dag niet meer stuk.

Op het hoogste punt van de berg/heuvel staan een aantal enorme torens en vanaf dat punt heb je prachtig uitzicht over het landschap met hoge pieken en meertjes in de lager gelegen delen.

Al zoekend, zetten we de afdaling weer in. Op naar de volgende locatie.

De volgende stop zou Cayambe Coca National Park zijn, meteen onze lunch locatie zijn.

Nog een locatie van onze vorige reis waar een en ander letterlijk in het water viel. Helaas hebben we ook vandaag geen geluk. Om hier te komen moeten we over het terrein van een wellness resort. Blijkbaar zijn zij op maandag gesloten i.v.m het ontsmetten van het terrein en mogen ook wij niet door de poort.

Dus zit er niets anders op dan door te rijden naar onze volgende locatie, de feeding station bij de Cuyuja River

Daar aangekomen, stellen wij ons, met ons lunchpakket, op bij de feedingstation voor de kolibries en Luis gaat op zoek naar die eenden die we de vorige keer niet konden vinden.

Gelukkig kunnen we ze deze keer wel vinden en fotograferen. Het koste ons wel een flinke wandeling door het oerwoud.

Omdat we wat ruim in de tijd zitten, rijden we door naar een andere feedingstation. Hier komt een soort Tangare voor die alleen voorkomt in een beperkt leefgebied.

We moeten er wel even op wachten, maar uiteindelijk krijgen we het mannetje en vrouwtje voor de lens.

In de tussenliggende tijd worden we vermaakt door de andere soorten die hier ook voorkomen, zoals de Dwerg Lijster.

Rond 18:00 uur is het licht verdwenen en is het tijd om naar ons hostel te gaan.

Gelukkig is dat nog maar een minuut of 20 rijden.

Ook dit is een oude bekende "Casa del Rio".

De sfeer is hier al vanouds en omdat we hier ook eten hoeven we de deur niet meer uit.

Helaas valt het eten een beetje tegen, maar na een warme douche is het tijd om te gaan slapen.