Van Lakeland NP naar Lions Den Hotel in Helensvale

Vandaag liep er een hele hoop niet zo als wij zouden willen. Na een onrustige nacht werden we wakker van de regen. Als die na een half uur eindelijk ophoud, gaan we de tent maar eens uit voor een ontbijtje.  Weer wil het gasfornuis niet meewerken en het is nu zo erg dat we de pitten niet eens meer aan krijgen. Dus geen koffie of thee bij het ontbijt. Het weer blijft de rest van de ochtend een issue, dan regent het weer een beetje en dan waait het zo hard dat het bijna koud is.

Daarnaast hadden we verwacht dat het hier een komen en gaan zou zijn van vogels. Zo werd deze campsite ook aangeprezen op de site van het nationale park. Helaas valt dat tocht wel tegen, mede door het feit dat je niet dicht bij het water wil komen (iets met krokodillen). Je heb hier ook nog tussen de vaste grond en het open water ook nog een strook wetland waardoor de afstand tot het water nog groter is.

Om 10:00 uur houden we het hier voor gezien en breken we on kamp op. Na nog een kort bezoek aan Emma’s Lake, verlaten we het park en rijden we naar Cooktown. Het eerste stuk weg is verschrikkelijk slecht en we vragen ons al openlijk af hoe de weg naar het noorden er wel niet uit moet zien als die wel is afgesloten. Er zit zelfs een rivier overgang tussen waarbij we rook van onder de motorkap zien komen en dat zou kunnen betekenen dat het water net te diep is. Ook wordt er hard aan het opknappen van de weg gewerkt. Op een aantal plekken zijn ze volop bezig aan de weg en er zijn al een paar stukken klaar. Het verbaast ons eigenlijk dan ook niet dat we aan het eind van deze weg ineens een hek op de weg zien staan. Als we stoppen en kijken wat er op het bord staat, moeten we beide toch wel lachten; ”Road Closed”. Het laatste stuk naar Cooktown is gelukkig een stuk beter en er zitten zelfs flinke stukken asfalt bij.

In Cooktown aangekomen rijden we eerst naar een pompstation waar ze ook gasflessen vullen. We hebben een vermoeden dat de gasfles niet voldoende druk heeft om de pitten te laten branden. En dat vullen gaat ook niet zonder slag of stoot. De jongen die de fles gaat vullen moet er zelfs een collega bijhalen, omdat hij geen gas in die fles kan krijgen. Er lijkt vuil o.i.d. in te zitten, maar naar een paar pogingen lukt het hem toch om de fles vol te krijgen. De volgende stop is de supermarkt. Hier halen we eten voor de resterende 2 dagen en een paar blikjes bier om de voorraad aan te vullen.

Cooktown is niet onze eind bestemming voor vandaag, dus rijden we door via de Kennedy Highway naar het plaatsje Helensvale waar we overnachten bij het beroemde Lions Den Hotel. Hier hebben ze nog een powered site en zodra we de auto hebben geparkeerd en de koelkast van stroom hebben voorzien, gaan we eerst lunchen.

Ze serveren hier de hele dag pizza, dus gaan we daarvoor. En het is geen teleurstelling, er komen 2 enorme pizza’s uit de keuken die heerlijk smaken. Het lukt me dit keer niet om de hele pizza op te eten (ik begin het te verleren), maar ook dat is geen probleem. Je krijgt gewoon de rest mee in een doosje, zodat je de rest later kan opeten.

Als we teruglopen naar de auto, worden we aangesproken door de buurman. Hij vraagt waar we vandaan komen en als we zeggen Nederland, zegt hij dat zijn vrouw het dan goed had gehoord. Zijn vrouw, Maggy, had Nederlandse ouders en was zelf hier geboren, maar kon de taal nog wel een beetje volgen. Onze buurman, Ian, was druk bezig met het wassen van zijn auto en biedt Wim zijn tuinslang, spons en emmer aan voor het geval hij de auto ook wil wassen. Als de tent eenmaal staat, maakt Wim gebruik van dit aanbod om in ieder geval de achtkant van de auto schoon te maken.

Na het autowassen nodigt Ian ons uit voor een biertje in de pub, waar wij graag op in gaan. Het is een aardig stel en we kunnen het meteen goed met elkaar vinden. Na een tijdje krijgen we gezelschap van een ander stel dat van origine uit de UK komt, maar ook als weer tien tallen jaren in Australië woont.

Na 2 biertjes gaan we terug naar onze tent, waar we nog hulp krijgen aangeboden voor het geval het fornuis het niet doet. Gelukkig werk die weer zoals het hoort en kunnen we genieten van de enorme steak die we in Cooktown hebben gekocht. Na het eten gaan we eerst het vuil van de bush van ons afspoelen, voordat we de planning voor morgen doornemen en gaan slapen.