Van Helenvale naar Cairns via het Bloomfield track

​Vanmorgen hebben we al weer afscheid genomen van onze nieuwe vrienden. We zetten koers naar Bloomfield. 

Het eerste stuk van de weg is dan wel net aangelegd, maar is na de regen van afgelopen dagen verandert in een klei baan met hoge rillen en diepe voren. Die verklaard waarom de late gasten van de camping zo dik onder de rode modder zaten. Wim heeft alle aandacht nodig voor het rijden en is blij om weer even op asfalt te rijden (al is het maar even).

Voordat we de Bloomfield track oprijden, stoppen we bij Wujal Wujal Falls. Alleen kunnen we die niet helemaal per auto bereiken, omdat de weg naar het parkeerterrein is afgesloten.

Als we erheen lopen, zien we waarom. Er is een flink deel van de weg weggespoeld en het asfalt op het parkeerterrein lijkt wel op gefrommeld. 

De falls zelf zijn indrukwekkend en door het vele water dendert er een enorme hoeveelheid water naar beneden.

Om op het Bloomfield track te komen moeten we eerst de rivier oversteken. Er wordt gewerkt aan een sruk, maar die is nog maar voor de helft klaar. Dus moeten we met de auto weer eens door het water. Vooral op het laatste  stuk is de stroming erg sterk, maar we komen veilig aan de overkant.

Het Bloomfield track is een soort van samenvatting van de afgelopen 2 weken; modderige afdalingen, klimmen op modderige hellingen, oversteken van creeks en riviertjes, slalom rijden met de auto, regen en hier en daar een tegenligger op een slam stuk. We rijden 1 keer verkeerd en komen dan op het privé terrein van een lokale boer, maar verder was de route duidelijk te volgen.

Aan het eind van het Bloomfield track rij je via Daintree NP naar Cape Tribulation. Helaas regende het inmiddels weer zo hard, dat we voor de lunch opzoek moesten naar een overdekte picknickplaats. De wandeltocht die je daar kon maken, hebben we maar overgeslagen.

Om het park te verlaten moet je de Daintree river nog oversteken en dat gaat gewoon met een ferry.

Als we het regenwoud achter ons laten en richting Mossman rijden, komen we langs enorme velden met suikerriet. Tot onze verbazing klaart het weer helemaal op en besluiten we toch op onze laatste nacht te gaan kamperen. De camping waar we willen overnachten heeft ook cabines en dat zou een optie kunnen zijn als het regent. Anders zitten we morgen met een natte tent.

Vanaf Cape Tribulation rijden we alleen nog maar over asfalt en is het 4x4 avontuur voorbij.

Als we in de buurt van Cairns komen, rijden we langs de kust en hebben we een prachtig uitzicht over het Great Barrier Reef.

Eenmaal in Cairns rijden we naar een campsite die 3,5 km van het centrum ligt. Dat is een mooi uitgangspunt voor morgen. Als de tent staat, beginnen we aan het opruimen van alle spullen en ik ben zelfs nog in de gelegenheid om een wasje te doen. Ze hebben hier snelle wasmachines en een aantal drogers. Binnen 2 uur is alles schoon en droog.

Omdat we nog pizza hebben van de lunch van gisteren, maken we die warm op de BBQ en eten er een salade bij. Lekker makkelijk en snel.

Na een heerlijke douche en een biertje, gaan we maar eens slapen. Morgen een drukke dag.