Muktinath naar Jomsom (2720 m)

Vanmorgen ging de wekker om 05:30 uur. Als we alles hebben ingepakt, gaan we samen met de gids naar de Muktinath tempel die hoog boven het plaatsje uittorent. Hier zijn we 5 jaar geleden ook geweest, maar toen was het rond het vriespunt. Achter de tempel komen 108 stralen heilig water uit een stenen muur. Hindu’s komen uit binnen en buitenland om zicht hiermee te wassen met dit heilige water. Als we wachten totdat de tempel open gaat, zien we de eerste mensen zich al klaarmaken voor dit ritueel.

Ze lopen onder de 108 stralen water door en zorgen dat elke straal hen raakt. Daarna dompelen ze zichtzelf ook nog onder in de 2 bassins voor de tempel.

Inmiddels is de tempel open en kunnen we een rondje rond de tempel ter verering van Vishnu. Overal zie je hier grote en kleine bellen en elke gelovigen laat zo veel mogelijk van die bellen horen. Ook hier een afbeelding van Ghanesh. Een mooi plek om het armbandje dat ik vorig jaar in Myanmar heb gehad, achter te laten.

Voordat we naar beneden lopen, brengen we ook nog een bezoek aan de tempel met de eeuwig brandende vlam. Als je binnenkom, ruik je meteen hoe het komt dat die vlam blijft branden. Er hangt een redelijke geur van methaan.

Terug in het guesthouse ontbijten we voordat we aan het laatste stuk van de trekking beginnen. Als eerste dalen we af naar Jharkot. Hier lopen we dwars door het dorp, op weg naar het volgende dorp. Zolang we de weg kunen ontwijken doen we dat, maar na een uur ontkomen we hier niet aan. Het grote nadeel van de weg is het vele verkeer dat enorme stofwolken net zich meebrengt. Op een moment buigt de weg af naar links en vanaf dat moment volgen we de Kali Gandaki Vallei. Omdat we niet meer naar Kagbeni hoeven, nemen we een short cut naar Yakle Bhalti waar we even een Colaatje drinken, voordat we weer verder lopen. We voelen nu ook heel goed dat we in de windstroom vanuit Jomson komen. Je waait af en toe bijna van het pad.

Omdat Wim en de gids op zoek willen naar fossielen, lopen we zodra dat mogelijk is via de rivierbedding. Wij vinden geen enkele fossielen, maar de gids vindt er meerdere.

We verlaten de rivierbedding weer als het water te hoog staat om verder te lopen. Daar begint de overlast van de voorbij stuivende bussen en 4x4 trucks weer. In combinatie met de harde wind is het soms moeilijk om vooruit te komen. Helaas krijgt de wind op een moment vat op mijn hoed en ondanks mijn pogingen om hem te pakken te krijgen, verdwijnt hij richting het schuine talud van de rivierbedding. Met mijn pijnlijke voeten, ga ik echt geen poging doen om hem te pakken. Voordat de gids bij me is, is een andere toerist als naar beneden gelopen om mijn hoed op te halen. Dat was een meevaller.

In Jomson aangekomen, checken we in in hetzelfde hotel als aan het begin van de reis. We hebben nu wel een mooiere kamer met een werkende douche. Eerst even lunchen en dan naar het postkantoor. Ik loop al sinds Lo Manthang met 2 ansichtkaarten in mijn rugzak, maar heb nog steeds geen postzegels kunnen kopen. Het postkantoor ligt aan de andere kant van de rivier en we zijn gelukkig nog net op tijd voordat het om 16:00 uur dicht ging. Er ging meteen een stempel op en waarschijnlijk gaan ze morgen per vliegtuig naar Pokhara.

Daarna tijd voor een heerlijk warme douche en een beetje rust.