Van het Airport hotel naar Gyantse (3.950 meter)

Vanmorgen zijn we om 06:30 uur per 4x4 vertrokken. Rond 07:00 uur hadden we het asfalt al weer achter ons gelaten en waren we op weg naar de eerst bergpas.

Geleidelijk verandert de omgeving en verdwijnen de bomen en stuiken om plaats te maken voor het ruige berglandschap met besneeuwde toppen.

Onze eerst pas, de Khamba la-pas, ligt op 4694 meter. Hier maken we voor het eerst kennis met de ijzige kou op deze hoogte. We hadden helaas maar even om een paar foto's te nemen

Daarna vervolgde we onze reis langs het enorme Yamdrok Tso meer, een heilig meer voor de Tibetanen.

Voor ons is het gewoon onbeschrijfelijk mooi.

Na een vroege lunch of laat ontbijt reden we door richting Gyantse.

Gelukkig hebben we de wegwerkzaamheden nu achter ons gelaten en konden we weer wat vaker stoppen voor een foto.

Het hoogste punt van rit is de Karola-pas op 5045 meter. Deze pas ligt vlak bij de Nojin kangsang gletsjer. Deze gletsjer is met z’n 7.191 meter hoogte was erg indrukwekkend.

We vervolgen onze weg langs de lager gelegen rivier en we komen langs een mystiek Y-vormig meer met groen water. Helaas hebben de Chinezen een dam gebouwd in dit meer om energie te winnen.

In Gyantse kun je een bezoek brengen aan het klooster, maar wij hebben ervoor gekozen om het fort te bezoeken. Dit fort torent boven het stadje uit en omdat het een flinke klim naar boven is, is het gevrijwaard van veel bezoekers. In het fort heb je nog het kleine “Anti-Britisch” museum dat herinnerd aan de periode dat de Engelse vanuit India naar Tibet trokken om daar dit gebied te kolonialiseren. Het is piepklein en de tentoongestelde zaken stellen niet veel voor.

Vanaf het fort heb je een mooi uitzicht over het klooster en Gyantse.

Na de inspannende klim naar het hoogste punt van het fort gingen we in het stadje op zoek naar een restaurant. Plotseling werd onze aandacht getrokken door een winkeltje aan de overkant van de straat. Er hing een uithangbord met daarop “HEEL LEKKER”. De kok/eigenaar, een import Chinees, stond voor de zaak naar ons te roepen dat we vooral bij hem moesten komen eten. Meestal is dit voor ons aanleiding om door te lopen maar in dit plaatsje heb je niet veel keuze.

De kok/eigenaar had al veel Nederlanders als klant gehad en kende alle tourleaders van de Nederlandse touroperators.

In het gastenboek sprak iedereen vol lof over zijn gerechten en dan vooral over de chicken sweet and sour.

Ik kreeg zelf een uitnodiging om foto’s te komen maken in de keuken tijdens het koken.

Het eten wat prima voor Tibetaanse begrippen. Je gaat hier wel merken dat je bijna op 4.000 meter zit.