Van Doha via Kathmandu naar Paro

Na een redelijk rustige vlucht komen we aan in Doha. Hier gaan we opnieuw door de security met onze handbagage.

We waren in de veronderstelling dat we met onze business class upgrade ook toegang zouden hebben tot de lounge, maar dat blijkt niet zo te zijn. Omdat we zo'n 2 uur moeten wachten op onze volgende vlucht, zoeken we een rustig plekje om onze tijd uit te zitten.

Om 02:00 uur nemen we het treintje naar de D-terminal. Bij de gate aangekomen is de boarding al begonnen. Voor de business class passagiers is er een aparte bus. Even hebben we het gevoel dat we per bus naar Kathmandu gaan. Eenmaal aan boord worden we verwelkomd met champagne.

De komende 4 uur wentelen we ons in de luxe van de business class.

Na een zeer relaxte vlucht, komen we aan op de altijd chaotische luchthaven van Kathmandu. De business class passagiers worden allemaal in een klein busje geladen en voor de aankomsthal afgezet.

Dan moeten we eerst een transitvisum aanvragen bij een kiosk, vervolgens moet je naar een loket om de fee te betalen en tot slot moet je naar het douane loket om het land in te komen. Het transit visum kost usd 5 per persoon.

Vervolgens storten we ons in de chaos bij de bagage band. Na 5 minuten wachten, komen we erachter dat de bagage van onze vlucht gewoon midden in de bagage hal op de grond ligt.

Natuurlijk moest alle bagage nog even door de scanner voordat we de aankomsthal mochten verlaten.

Als we de aankomsthal achter ons hebben gelaten, lopen we buiten om naar de vertrekhal. Ook hier is het chaotisch en natuurlijk moet de bagage door de scanner.

Op dit moment is de incheckbalie van Drukair nog niet open. Dus zoeken we een rustig plekje en wachten af.

Als we eigenlijk kunnen inchecken, blijk ik stoelen te hebben gereserveerd aan de verkeerde kant van het vliegtuig. Gelukkig zijn er nog stoelen aan de "goede kant", dus probleem opgelost.

Als we dit achter de rug hebben, gaan we weer door de douane en verlaten we Nepal weer. Na de zoveelste security check (hier zijn aparte ruimtes voor dames en heren) kunnen we eindelijk richting de gate. Omdat er maar 5 gates zijn, moeten we eerst wachten totdat we weten vanaf welke gate we vertrekken. Na een kwartier hebben we eindelijk een paar lege stoelen gevonden en kan het grote wachten beginnen.

Om 13:45 krijgen we eindelijk het gatenummer te horen en samen met de andere passagiers begeven we ons richting gate 5. Daar worden we in kleine busjes naar het vliegtuig vervoerd. Wim en ik zitten zelf naast de bestuurder.

In het vliegtuig aangekomen, blijkt het toestel voor een groot deel van vol te zitten. Blijkbaar is deze vlucht elders begonnen en zijn wij een tussenstop.

Gelukkig kunnen we onze tassen nog kwijt. Tijdens de vlucht genieten we van een prachtig uitzicht over de toppen van de Himalaya.

Voor de spectaculaire beelden van de landing, zitten we dan net weer aan de verkeerde kant. Je kan niet alles hebben.

Als we eindelijk geland zijn op de luchthaven van Paro, verlaten we het vliegtuig per trap.

We hebben ruim de tijd om foto's van het toestel te maken, want er landen hier maar een paar vliegtuigen per dag.

Ook bij de douane zijn we redelijk vlot aan de beurt. Als we onze stempels hebben en nog even over Nederlands voetbal hebben gesproken, lopen we richting de bagageband.

In de bagagehal gaat alles in een sneltreinvaart, de rugzakken draaien al rondjes rond de miniatuur paleizen die in het midden van de band staan. Snel nog even naar het toilet en naar buiten. Ook hier gaat het vlot. we zijn nog niet buiten of we hebben onze gids al gevonden.

Snel richting auto.

Het is zo'n 1,5-2 uur rijden naar ons hotel in Thimpu. Onderweg stoppen we nog bij de Ta- chhogagang tempel.

Hier lopen we een stuk richting de 14de eeuwse hangbrug die gemaakt is uit ijzeren kettingen.

Deze brug is gebouwd door de grote engineer en  Buddhistische dichter Thangtong Gyalpo of Lama Chazampa

Als we eindelijk bij ons hotel aankomen, zijn we kapot. Het hotel is prachtig en de kamer erg ruim met een apart zit en slaap gedeelte.

Als we afscheid hebben genomen van de gids, ruimen we eerst onze tassen opnieuw in.

Vervolgens gaan we naar de eetzaal voor het diner. Hier komen we een aantal bekende gezichten tegen van de vlucht.

Helaas valt het eten erg tegen. Uiteindelijk eten we wat rijst, groente en de niet vetten delen van het varkens-buikspek.

Na een heerlijk warme douche, zoeken we ons bed maar eens op. Tijd om te gaan slapen.