Paro - Chelila pass (3.890m)

We beginnen de dag met een ontbijtje in een hele lege eetzaal. Tegen de tijd dat wij klaar zijn, druppelen de eerste andere gasten ook binnen.

Vandaag brengen we een bezoek aan de Chelila pass (3890m). Deze ligt op zo'n 75 minuten rijden vanaf het hotel. De route gaat via een slingerende weg die door een prachtig bos loopt. Het valt ons wel op dat we weinig vogeltjes horen. Net voordat we bij de top zijn, ziet de gids ineens een Kalij Pheasant (Nepalfazant) naast de weg lopen. De enige manier om die te fotograferen, is vanuit de auto. Het lukt Wim dan na 2 weken eindelijk om een goede foto van deze soort te maken.

Op de pas aangekomen, gaan we lopend verder. Ook nu weinig vogeltjes. Aan het einde van de ochtend hebben we er al een flinke wandeling opzitten, maar het aantal soorten is bedroevend.

Als we weer op het hoogste punt zijn aangekomen, maken we nog een paar foto's van de pas voordat we met de auto naar beneden rijden.

Halverwege de route, stoppen we voor een picknick lunch. Ook vandaag weer een variant op dezelfde componenten (rijst, groenten, vlees/kip, enz). Na de lunch rijden we verder naar beneden, Af en toe lopen we een stuk in de hoop nog wat vogels te zien.

Als we bijna in het dal zijn aangekomen, stoppen we voor de laatste keer. Hier horen we ineens een paar vogeltjes. Binnen zeer korte tijd weten we niet waar we moeten kijken 5 verschillende soorten fladderen door elkaar heen aan beide kanten van het zandpad. Gelukkig is het een zijweg van de doorgaande weg. We hoeven dan ook geen rekening te houden met verkeer.

We kunnen zelfs een paar soorten fotograferen, die we tijdens deze reis nog niet hebben gezien.

Tevreden rijden we uiteindelijk richting de Paro rivier.

We eindigen onze dag met een bezoek aan de Paro River. Deze loop door de stad en langs de luchthaven. Al lopend komen we verschillende soorten tegen, die we nog of beter wilde fotograferen. Soorten zoals de Ibisbill, Witte kwikstaart en de Brown Dipper. De rivier is hier niet erg breed en je kan zeer dichtbij het water komen. Dat heeft zeker een aantal voordelen t.o.v. andere plekken waar we geweest zijn.

We zijn net begonnen als de gids zegt dat hij een Otter heeft gezien. Wij er natuurlijk achteraan. Het lukt mij om een paar prachtige foto's van de Otter te maken. Helaas heeft Wim te veel mm's en komt niet verder dan een portretje. Op het stuk waar de rivier breder wordt, zien we een koppeltje Brown Dippers. Na een paar eerst foto's, klimmen we onder het hek door en proberen via de oever dichterbij te komen. Als dat lukt, kunnen we eindelijk een paar goede foto's maken van deze soort.

Als we weer terug zijn in het hotel, praten we onder het genot van een biertje nog even na over deze dag. Een dag die erg moeizaam op gang kwam, maar met een verrassende afsluiting.

Na de dagelijkse checklist en het diner, gaan we weer terug naar onze kamer.

We moeten de spullen voor morgen even klaarmaken en het is tijd voor een douche.

Nu is dat douchen hier een levensgevaarlijk avontuur.

Om te beginnen zijn de inwoners van Bhutan een kop kleiner dan de gemiddelde Nederlander. Alles hangt dus voor ons te laag. We hebben dan ook 2 douchekoppen. De handdouche hangt op schouderhoogte en de vaste douchekop heeft een veel te harde straal.

Daarnaast hebben we hier een heet waterkraan die meer weg heeft van een Cooker en echt direct HEET water geeft. De koude kraan moet je belachelijk ver opendraaien om koud water te krijgen. Daarbij gaat de HEET waterkraan ook nog eens de verkeerde kant op open (als je denkt hem dicht te draaien, draai je hem verder open).

Je moet dus wel opletten wat je doet, anders heb je 3de graads brandwonden.