Dag 1 in Cát Tiến National Park

Vanmorgen zaten we om 06:00 uur aan het ontbijt.

Na het ontbijt gaan we per safari truck 7 km het park in. Daar krijgen we een paar overschoenen/sokken van de gids. Die moeten we als sokken over onze broek doen en dan met koordjes boven de knie vastzetten.

Na 3 stappen hangen die dingen op je enkels. Echter zijn de koordjes lang genoeg om ze aan de lussen van je broek te knopen.

Als we bij de eerste hut aankomen, blijkt waarom we die dingen aan moeten; bloedzuigers!

Eerdat we in de hut zitten heb ik er al een stuk of 10 op mijn broek zitten. Het lijkt wel of ze uit de lucht vallen.

Ze zijn maar 1-3 cm lang, maar bijten door je broek heen. Gelukkig hebben we ook onze lange kousen aan, anders was het niet fijn fotograferen geweest.

De hut heeft een flinke diversietijd aan soorten en we vermaken ons hier prima. Als we de doelsoorten hebben gezien en gefotografeerd, pakken we de spullen weer in.

Terwijl we richting de 2de hut lopen, proberen we nog wat soorten langs de weg te fotograferen.

De 2de hut ligt wat minder ver het bos in (gelukkig ook minder bloedzuigers) en is totaal anders van setting.

Ook hier krijgen we een aantal nieuwe soorten voor de lens, maar het is hier minder druk.

Als ook hier de doelsoorten binnen zijn, lopen we terug naar waar we vanmorgen zijn afgezet.

Hier wachten we op de safari truck die ons weer naar het hoofdgebouw brengt.

De lunch valt vandaag een beetje tegen. Het is voor het eerst dat we beide het eten niet lekker vinden. Het eten is hier een beetje eentonig en vandaag krijgen we Meervalsoep. Niet mijn ding. Na het eten hebben we een uurtje om een beetje bij te komen. Het is hier erg warm en een koude douche is meer dan welkom.

Om een uur of 2 worden we opgehaald met een golfkarretje en naar de 3de hut gebracht. Deze hut is anders. Er staat een hek omheen en de deur zit op slot.

Op het bord bij het hek staat te lezen dat iedereen deze hut kan huren. Dat is niet het geval met de hutten van vanmorgen.

Dit keer ook weer een ander soort setting. Het licht is prima en de vogeltjes vliegen af en aan.

Hier zitten ook een soort grondeekhoorntjes. Best grappige beestjes, totdat ze in de weg lopen bij het fotograferen van doelsoorten.

Rond 16:30 is het uit met de pret en lopen we, met de camera's in de hand, terug naar ons gebouw.

Nog voordat we gaan eten, staan Winnie & Duc voor onze kamerdeur. Er zijn uilen gehoord... Dus schoenen aan en camera's mee.

Helaas lukt het niet om 1 van de uien te vinden. Dus houden we de camera's bij ons en gaan we eerst maar eten.

Na het eten, horen we opeens een uil roepen. We zijn nog niet op de hoofdweg of we zien een groepje vogelaars aanlopen. Die waren ook op zoek naar uilen. De roep van "onze uil", bleek de opnames die hun gids aan het afspelen was.

Terwijl we wachten op de uil, neem ik de soortenlijst door met Duc (22 soorten gezien) en we zijn nog niet klaar of de Uil meldt zich weer. Snel de laptop naar de kamer en snel op pad.

Na een aantal pogingen en meerdere rondjes over het terrein, houden we het voor gezien.

We hebben we een Uiltje gezien, echter de foto's die ik heb kunnen maken, zijn niet "On par". Om een beetje sluitertijd te krijgen ging ik naar ISO 51.200. Ik weet niet of dat wat gaat worden. Hiervoor heb ik me wel op verboden terrein moeten begeven en zijn we bijna verzwolgen door een greppel vol met herfstbladeren.

Rond 21:00 uur geven we het maar op. Vanavond gaat het niet meer lukken. Morgen doen we weer een nieuwe poging. Nu eerst even een paar uur slapen.