Van Tingtibe via Trongsa naar Bumthang

Ik heb vannacht een stuk beter geslapen dan de eerste nacht. Wim helaas niet. Ik denk niet dat we met warme gevoelens terug denken aan het T-Wang Hotel.

In de voorbereiding van deze reis had ik al een naar dit hotel gezocht op Trip Advisor, maar deze niet kunnen vinden. Nu weten we waarom.

De rit verloopt erg soepel. We rijden via de bypass waardoor we een uur tijd winnen ten opzichte van de heenreis.

Omdat de wolken wéér erg laag hangen, stoppen we bijna nergens. Alleen voor de Golden Langur maken we een uitzondering.

We moeten opnieuw langs de brug in aanbouw bij Trongsa en daar kunnen we op een aantal vaste momenten overheen. Helaas voor ons hebben we de route tot hier zo snel afgelegd dat we nu 45 minuten moet wachten voor we verder kunnen.

Na Trongsa rijden we naar het noorden. Al snel passeren we de Bumthang Dzongkhag pass die op 3.420 meter ligt. Hier stoppen we maar even, want de pass zit dicht van de mist.

Tegen lunchtijd stoppen we in een prachtig bosrijk gebied. Onder de dennenbomen zetten we onze stoelen neer en genieten we van een prima lunch. Terwijl we zitten te eten, zitten de Notenkrakers en Eksters al te wachten op de restjes.

Voor we wegrijden zien we nog een groepje wilde zwijnen. Helaas lukt het niet om ze te fotograferen.

Onderweg naar Jakar maken we een omweg om een tempel in de bergen te bezoeken. De enige reden voor die omweg is de Himalayan monal.

Om bij het klooster te komen, moet je een flink stuk omhoog rijden over een smalle, slingerende eenbaansweg.

Over het algemeen laten de Himalayan monals zich aan het einde van de dag pas zien. Om de tijd te doden, gaan we op het terrein van het klooster opzoek naar vogels.

Dat valt nog niet mee en eigenlijk vergeten we dat we op flinke hoogte zitten. Ik was al een beetje kortademig, maar opeens werd ik misselijk en duizelig. Tijd om wat te gaan drinken.

Gelukkig knap ik al snel weer op na een paar flinke slokken water en een muesli reep.

Gelukkig hoeven we voor een aantal soorten de berg niet op en we vermaken ons nog een tijdje met een paar kleine soorten.

Ineens krijgen we het bericht dat de Himalayan monal is gezien bij de meest hooggelegen gebouw van het complex.

Gelukkig is het de klim waard en kunnen we beide goede foto's maken.

Tijd om naar het hotel te gaan

Het is nog 1 uur en 15 minuten rijden naar het hotel. Inmiddels is het al donker aan het worden en we rijden dan ook in het donker over de Kikila pass.

In het hotel aangekomen, zie ik ineens een vreemd maar bekend gezicht. Al hij op me afloopt en mijn naam zegt, weet ik meteen wie het is; Norbu. Hij is de eigenaar van "off to Bhutan" en we mailen al meer dan een jaar met elkaar over deze reis. Hij is hier ook met een groep.

Onze kamer is fantastisch met een houtkachel en heerlijke bedden.

We vullen de rest van de avond met de gebruikelijke dingen: kaartjes inlezen, batterijen laden, enz.