Van Phobjekha via Pelela naar Trongsa

Na een wat onrustige nacht gaat de wekker zoals gewoonlijk om 05:30.

In de eetzaal gekomen, is de kachel al aan. Grappig om te zien hoe ze hier brood roosteren op een rooster op de houtkachel.

Na het ontbijt pakken we onze spullen in en rijden we via dezelfde weg terug naar de Lawala pass.

Ook nu maken we hier een korte fotostop voor we doorrijden naar het uitzichtpunt van gisteren. Omdat er wolken boven het dal hangen, geeft dat een sprookjesachtig gezicht.

Vervolgens rijden we door naar de Pelela pass (3.400 meter) waar we niet richting de nieuwe snelweg rijden, maar de oude weg inrijden op zoek naar vogels.

In eerste instantie zijn de soorten die we hier zien, niet te fotograferen omdat ze of aan de schaduwkant zitten of omdat ze zich diep in het stuikgewas verbergen. We krijgen wel de Spotted Nutckracker te zien.

Omdat we best veel vlinders zien, besluit ik de macro-lens maar even ter hand te nemen. Als ik weer richting de auto loop, zie ik de chauffeur druk in de weer met zijn camera. Als ik de richting van zijn lens vol, zie ik een mooie rode vogel zitten. Gelukkig is de auto open en kan ik snel mijn andere camera pakken en ook een paar foto's nemen. Later blijkt het om het mannetje van de kruisbek te gaan. Dat maakt een mindere ochtend weer goed.

Nadat we de weg weer terug zijn gelopen, rijden we terug naar de Pelela Pass en gaan daar de nieuwe snelweg op.

Voor de lunch stoppen we bij een restaurant/arts-crafts shop. Hier hebben we voor de afwisseling een geen buffet, maar de schaaltjes die op tafel komen, hebben de bekende inhoud. Ik kan aan het eind van deze reis geen kip, wortelen, boontjes, bloemkool en kool meer zien :-)

Als we weer in de auto stappen, kan ik opeens mijn leesbril niet meer vinden. Dus terug naar het restaurant om deze te zoeken (vermoeden was dat ik hem op het toilet uit m'n broekzak had laten vallen). Gelukkig vond ik hem toch. Bleek hij gewoon aan de hals van mijn T-shirt te hangen.

We vervolgen onze weg richting Trongsa. Onderweg stoppen we een aantal keer om vogeltjes te fotograferen. Het grootste succes waren toch wel de Roodkruinstaartmeesjes die in een grote groep rondfladderde. Het viel niet mee om deze te fotograferen (het waren er veel en ze zijn enorm snel), maar we hadden beide een paar goede foto's.

Voor we het laatste stuk naar Trongsa rijden, stoppen we even bij het uitzichtpunt over de Trongsa Dzong. Dit is het langste fort van Bhutan en heeft een sterke relatie met het koningshuis van Bhutan. Helaas is het erg mistig, dus een mooi plaatje zit er niet in.

Dat beginnen we aan de laatste kilometers naar Trongsa. In kilometers is dit een klein stukje, maar we doen er ruim 45 minuten over. De weg is niet alleen erg slecht, maar loopt ook nog eens om een brede rivier heen. Je moet dus eerst een heel stuk van de stad af rijden om dan aan de ander kant hetzelfde stuk weer terug te rijden. Voor een brug heeft Bhutan geen funds en hulp vragen aan buurland China willen ze niet.

Op weg naar het fort, stoppen we eerst bij ons hotel.

Het hotel ligt op de route en de gids moet zich weer omkleden in zijn traditionele kostuum.

Uiteindelijk hebben we nog 1 uur om het fort te bezoeken, voordat het om 16:00 uur sluit. Dat is gelukkig ruim voldoende tijd. Na het bezoek aan het fort, fotograferen we nog een paar interessante soorten in het riviertje naast het fort.

Weer terug in het hotel, blijkt er een stroomstoring te zijn. Gelukkig hebben we nog voldoende foto's uit te zoeken en daarvoor hebben we voldoende licht als we op het terrasje zitten.

De avond verloopt zoals gewoonlijk. Alleen zet Wim de badkamer gedeeltelijk onderwater tijdens het douchen. Er blijkt een lek in de badkuip te zitten, waardoor het water de badkamervloer oploopt.

Gelukkig hebben we het ergste water kunnen opruimen. Morgen bij het uitchecken zal ik het wel even melden bij de receptie.