Omgeving Tingtibe

We beginnen de dag op de gebruikelijke tijd. We hebben geen van tweeën goed geslapen door een lading blaffende honden.

Het ontbijt is een stuk eenvoudiger dan het ontbijt van de ochtend ervoor, maar het smaakt prima.

Iets later dan gebruikelijk zitten we in de auto.

We rijden om te beginnen over de Gomphu road richting Manas National Park.

We stoppen regelmatig om vogels te spotten en om Golden Langur te fotograferen. Als we een flink stuk lang de weg lopen, gaat de chauffeur met de auto vooruit. Als we hem na een tijdje inhalen, staat hij de auto te wassen bij een kleine waterval.

Als we doorlopen, horen we opeens de roep van de Great Hornbill. Helaas zien we hem niet. Als de gids de roep een paar keer afspeelt, zien we ineens 2 Great Hornbills vliegen.

Als we erachter komen waar ze geland zijn, proberen we dichterbij te komen.

Hiervoor moeten we wel door het weiland van een lokale boer. Terwijl wij ons best doen om een plaatje te schieten, staat een kalfje aan Wim's arm te likken.

Na een tijdje vliegen de Hornbills weg en lopen wij terug naar de weg.

Omdat hier veel vlinders zitten, pak ik toch even de macro voor een paar foto's.

Als we teruglopen naar de auto zien we bij de waterval ook enorm veel vlinders. Dus besluiten we hier nog even te blijven voordat we terugrijden naar het hotel voor de lunch.

De lunch valt een beetje tegen, maar we hebben we even de tijd om naar de kamer te gaan.

Na de lunch rijden we de andere kant op opzoek naar de Rufous-necked Hornbill.

Deze hebben we gisteren wel zien overvliegen, maar dat was alles.

We rijden tot het einde van de weg. Naarmate we hoger komen, des te lager de wolken hangen. Als we besluiten om terug te rijden is het gewoon mistig.

Als we even later langs de weg lopen, heeft de gids het vermoeden dat hij Rufous-necked Hornbills hoort vliegen. (Als je dat eens heb gehoord, vergeet je het nooit meer)

Tot onze verbazing landen er 2 Rufous-necked Hornbills in het dichte bladerdek van een boom langs de weg. Onze eerst blik op een vogelsoort die wereldwijd bedreigd wordt. We hebben nog meer geluk als ze beiden in een naastgelegen dode boom gaan zitten. Dat is pas echt even genieten.

De rest van de middag proberen we nog een paar soorten te spotten, maar het is te donker om goede foto's te maken.

Terug in het hotel drinken we nog een bakkie koffie en gaan dan de hoofdstraat in opzoek naar Lays chips.

Onder het genot van een zakje chips, zoeken we onze foto's van vandaag uit.

Na het diner, bestellen we 2 emmers heet water en douche we onszelf.

Nog even nagenieten van deze dag. Morgen vroeg weer op!