Van Bumthang via Phrumshingla & Sengor naar Yongkala

Vanmorgen zijn we de enige gasten in de eetzaal. Omdat er nu geen buffet is, hebben we de vrije keuze.

We bestellen een gebakken eitje en pannenkoeken. Alleen zien die pannenkoeken er niet helemaal uit als verwacht.

We krijgen een pakketje van folie met daarin een stapeltje donkere poffertjes.

Ze smaken goed, maar we kunnen het niet helemaal thuisbrengen. Later blijkt dit een specialiteit van de streek te zijn; Boekweit pannenkoekjes.

In de auto horen we dat de andere groep al is vertrokken. Terwijl we langs de route een groep Kruisbekken staan te fotograferen, krijgt de gids een telefoontje van de andere gids, dat ze Bloed fazanten hebben gevonden.

Gelukkig krijgen we nog de kans om ze te fotograferen voordat ze het bos weer intrekken.

We houden een fotostop in het plaatsje Ura dat op een hoogte van 3.170 meter ligt.

Als we langs een stukje drasland komen, stappen we gezamenlijk uit de auto. Al snel zijn de gids en chauffeur druk aan het speuren. Wij houden ons maar even bezig met de gebruikelijke kleine vogeltjes als we ineens worden geroepen.

Ze hebben hem gevonden de: Solitary snipe. Nu zij Snippen in het algemeen al lastig te vinden, maar deze had zich soort van onzichtbaar gemaakt in een stukje modderig land.

Na een tijdje vloog hij op en vonden we hem terug op een mooier stukje van het drasland. Gelukkig konden we hem beide goed fotograferen en met een goed gevoel doorrijden.

Nadat we de Phrumshingla (3800m) zijn gepasseerd, stoppen we in Sengor voor de lunch. Het enige opvallende aan deze stop is de muurschilderingen op de gevel van het pand ernaast.

Er staat aan beide kanten van de deur een enorme penis geschilderd.

Ik had ze hier al eerder gezien en ze blijken het symbool voor vruchtbaarheid te zijn.

Ik weet niet of je dit in Nederland zomaar op je gevel mag schilderen.

We vervolgen onze weg richting Mongar. Onderweg doen we nog verschillende pogingen om vogels te spotten, maar de vogeltjes werken vanmiddag niet echt mee.

Bijna op het einde van de rit stoppen we eigenlijk voor een paar kleine vogeltjes. als de chauffeur ineens een Trogon ziet zitten. Natuurlijk doen we ons uiterste best om deze bijzondere vogel te fotograferen. Inmiddels is de zon al onder aan het gaan en heb ik niet voldoende licht meer.

Het lukt Wim gelukkig nog we om een paar foto's te maken.

Vlak voordat we wegrijden, checkt de gids of hij nog een Frogmouth kan lokken. Dat lukt tot ieders verbazing, maar we hebben wel een lamp nodig om die te kunnen fotograferen en die hebben we niet bij ons.

Dus eerst maar naar het hotel.

In het hotel aangekomen, staat het diner al klaar. We brengen snel onze spullen naar de kamer en pakken alleen de spullen die we straks nodig hebben.

Na het diner vertrekken we naar de plek waar we de Frogmouth hebben gehoord.

Binnen no-time hebben de gids en chauffeur hem gevonden en kunnen we een poging doen hem te fotograferen. Omdat hij helemaal vrij en dicht langs de weg zit. hebben we beide voldoende gelegenheid om foto's te maken. Met behulp van een zaklamp kunnen we deze mooie jonge in focus krijgen.

Na een klein half uur pakken we onze spullen weer in en rijden we terug naar het hotel.

Wat een mooie ervaring.