San Felipe Birding

We beginnen de dag een kwartiertje later dan gisteren. Na een ontbijt met heel veel kaas, gaan we richting San Felipe.

Als we aankomen bij San Felipe, worden we welkom geheten door de eigenaren. Na een kop koffie gaan we in gezelschap van de eigenaresse en een extra gids, naar de eerste locatie. Deze hut ligt een heel stuk lager als het hoofdgebouw, dus een flinke wandeling bergje af. Hier opnieuw de Kleine Tinamu, maar nu ook met jongen. Daarna komen ook de Witoortandkwartels met jongen op bezoek.

De Tinamu's zijn hier zo gewend aan mensen, dat ze bijna over je schoenen heen lopen naar de achterkant van de hut. Vervolgens klimmen we weer naar boven. De volgende hut lijkt erg op het soort hutten die we in Nederland hebben. Helaas zijn hier weinig vogeltjes te zien en na een klein uurtje laten we deze hut maar voor gezien. Uiteindelijk eindigen we bij de feeding station aan de buitenkant van het terrein. Het licht is hier in het begin erg uitdagend, maar in de loop van de ochtend krijgen we meer bewolking.

We lunchen in het hoofdgebouw. Na de lunch pakken we onze spullen weer in en keren we terug naar La Florida. Hiervoor zijn 2 redenen; 1. er komt een flinke groep vogelaars naar San Felipe. 2. Daar is de Veelkleurige Tanager vandaag al 2 keer gezien.

Bij La Florida aangekomen, zie we 3 bekende gezichten; de Amerikaanse man die we gisteren hier ook al hebben ontmoet en onze Filipijnse lodge genoot met haar gids. Gezamenlijk wachten we op de Veelkleurige Tananger en hopen we hem te kunnen fotograferen. Helaas mag het niet zo zijn.

Rond 16:00 uur pakken we onze spullen weer in en rijden we richting een feeding station waar een jonge Schubkapmierpitta leeft.

De laatste stop van vandaag is Bosque de Niehla. We zijn hier maar 1 soort de Schubkapmierpitta.

Na een flinke klim bergopwaarts, ontmoeten we de eigenaar van het perceel. Hij begint direct met de voorbereidingen. Zo worden er kleine stukjes van wormen op een blok hout gelegd. Het gekke is dat Antpitta's op hun naam reageren en zelfs op "commando" komen eten. Helaas duurt het enorm lang voordat onze Antpitta op het geroep reageert. In de tussentijd trekken de wolken letterlijk over het gebied en zorgen voor een flinke mist. Uiteindelijk laat onze vriend zich wel zien en kunnen we met weer een nieuwe soort de tocht naar de auto beginnen.

Vanmiddag komen we eerder aan bij de lodge aan. Voor het eerst is er voldoende tijd om nog even voor het diner te gaan douchen. Als we bij het dessert zijn, komt er een heuse taart bij ons op tafel. Nog even proosten op de verjaardag van Wim en de dag zit er weer op.