Van Tatopani naar Ghorepani 2.870 meter

14 maart 2011 - Ghorepani, Nepal

Dag 17 - Blaren breakVanmorgen zijn we begonnen met een blaren check. Een aantal van de blaren die we gisteren hebben doorgeprikt, hebben een 2de behandeling nodig. Na het ontbijt hebben we Tatopani via de hoofdweg verlaten. Net na het dorp staken we de rivier over, en al snel meldde de 1ste klim zich.

Vanaf dat moment zijn we alleen maar aan het klimmen. Het zijn voornamelijk stenen trappen die ons door verschillende dorpjes leiden. Gelukkig kunnen we overal water kopen, dus dat hoeven we niet omhoog te tillen.

Dag 17 - genieten van het uitzichtNa 2 uur klimmen, hebben we een theepauze ingelast. Na een kopje thee, zijn we weer verder gegaan met klimmen.

Dag 17 - lunchNa nog een keer 1,5 uur lopen, stopen we in Shikha voor de lunch. Na een heerlijke Dal Bhat met alles erop en eraan, zijn we weer verder gegaan met onze klimmarathon. 

Na 1,5 uur lopen, kwamen we bij een theehuis met een prachtig uitzicht. Hier hebben we een spontane theepauze ingelast om van het uitzicht te genieten. De stenen trappen zijn in de tussentijd verdwenen en we moesten nu gewoon over stenen en rotsen klimmen. Naarmate we hoger kwamen, werden er meer witte toppen zichtbaar. Dag 17 - UitzichtWe konden zelfs de top van Annapurna South zien. Bij elke bocht hoopte dat we het hoogste punt en Ghorepani hadden bereikt, maar dat duurde helaas een hele tijd.

Het laatste stuk was 1 van de zwaarste stukken en toen we eindelijk om 15:30 uur aankwamen, waren we helemaal kapot. De lodge waar we verblijven is een beetje een tegenvaller. Net als onze eerste nacht, slapen we in een lodge met de douche en het toilet op de gang. Na een snelle maar warme douche hebben we ons bij de kachel geparkeerd.

Niet alleen de accommodatie, maar ook het eten valt erg tegen. De macaroni was zo smakeloos, dat peper en zout het niet meer konden redden. Ik vrees dan ook voor het ontbijt van morgen. Er zijn 2 opties om deze avond te overleven: 1. gaan slapen of 2. je bezatten. Gezien het programma van morgen gaan we maar voor optie 1.

Foto’s