Van Detusoko naar Bajawa - inclusief bezoek aan Kelimutu National Park

Vanmorgen voelde Wim zich gelukkig weer een beetje beter.

De nachtrust heeft hem goed gedaan.

Om 04:00 vertrokken we al richting Kelimutu National Park.

Gezien de locatie van ons hotel moeten we eerst terug naar Moni om de weg naar het park te nemen.

Eenmaal in het park aangekomen, was het nog 20 minuten lopen naar de top. Boven aangekomen zaten we letterlijk in de wolken en het duurde dan ook even voordat de zon op kwam, de wolken oploste en de meren zichtbaar werden. Het grootste meer vanaf de top was knal turquoise en het meer daarachter was meer donkerblauw. Het 3de meer, aan de overkant van het eerste meer, bleef heel lang verscholen in het wolkendek. Net voordat we teruggingen naar de parkeerplaats, konden we dat meer een beetje zien.

Terug bij de auto zijn we teruggereden naar het hotel voor het ontbijt en het ophalen van onze spullen.

Net voorbij het plaatsje Ende hebben we een stop gemaakt bij Blue Stone Beach. Hier verzamelt men de blauwe stenen van het strand. Deze stenen worden verkocht aan de keramische industrie op Java. Daar gebruikt men de stenen voor het maken van porselein.

​Voor we naar het hotel reden, hebben we nog een bezoek gebracht aan een traditioneel dorp. De rondleiding werd gegeven door de nog krasse opa van het dorp. Zijn Nederlands was nog verbazingwekkend goed.

Helaas begon op de terugweg de koorts bij Wim weer op te lopen en tegen de tijd dat we bij het hotel waren, had Wim al 38,4. Een uur later was het al 39,0.

Helaas is hier geen dokter, maar wel een ziekenhuis. Gelukkig kon onze gids Eddie met ons mee.

Het ziekenhuis was er eentje uit de verhalen van andere reizigers; rommelig, chaotisch en het licht viel regelmatig uit. Gelukkig spreekt de arts goed Engels en Eddie vertaalt de rest voor ons.

Na 1 ½ uur wachten, kwam de uitslag van het bloedonderzoek en die luidde; een lichte malaria variant. Gelukkig hoeft Wim niet te blijven en na het voldoen van de rekening 244.000 Rp (eur 24) gingen we opzoek naar een apotheek. Als we daar de medicijnen hebben opgehaald a 60.000 Rp (eur 6), kunnen we eindelijk terug naar het hotel.

Wim is helemaal kapot, maar vind nog ergens de energie om even te gaan douchen.

En even douchen is in dit hotel een hele toer. Er hangt een ketel, douchekop en een warm/koud waterkraan. Echter kan je het warme en koude water met geen mogelijkheid mengen. Dus ondanks de mooie badkamerkranen, sta je je gewoon met een emmer en een bakje af te spoelen.