Adolfo's garden

Vanmorgen hadden we het hele terras voor onszelf. Op 1 na zijn alle andere gasten vertrokken. De heren regelen nog een nieuwe tak voor de voederplaats en we kunnen weer van start.

We hebben het geluk dat de chestnut colored Woodpecker zich nog een keer laat zien. Nog voor het ontbijt hebben we het vrouwtje en het mannetje op bezoek gehad.

Als er opeens een dichte mist neerdaalt over de tuin, is het tijd om te gaan ontbijten.

Na het ontbijt gooien we onze spullen in de auto en rijden we achter de gids aan naar Adolfo's garden. Hier zijn we de eerste avond ook geweest voor de kikkers.

We beginnen bij de feeder zodat de gids e.e.a. kan klaarzetten. Helaas is hier net een kleine roofvogel op bezoek geweest, dus de vogels zijn even gevlogen.

Dan beginnen we met de setting voor de Kolibrie. Wim is van plan om met 3 flitsers te gaan werken. Mijn opstelling bestaat uit een prachtige bloem in een houder en een stoel.

De eerst opzet werkt niet voor mij i.v.m. tegenlicht. Samen met de gids zoeken we een plekje op waar Wim en ik elkaar niet in de weg zitten.

Dan kan het feest beginnen.

Als ik dacht alles qua vogelfotografie te hebben gezien, dan is dat niets vergeleken met de Kolibrie. Wat zijn die snel, klein en wendbaar zeg. De enige manier om die te fotograferen (zonder 3 flitsers) is met een hoge sluitertijd.

Na een uurtje heb ik al een paar goede plaatjes te pakken.

Tegen 10:30 heb ik zoveel last van de zon op m'n hoofd en een dominante Kolibrie dat ik richting de feeder verhuis. 

Hier is het inmiddels een drukte van belang en er zitten soorten tussen de we nog niet hebben gezien.

Omdat de zon nu anders staat, moeten we de setting weer aanpassen. Ook krijgen we andere bloemen.

Als het licht verdwijnt, hebben we beiden een voldaan gevoel. Met dat gevoel rijden we dan ook terug naar de lodge.

Na een gezamenlijk diner met de enige andere gast, gaan we alvast een deel van onze spullen inpakken.

Morgen de laatste sessie op het terras en na het ontbijt gaan we naar de volgende stek.