Antisana Andean Condor Reserve

Vanmorgen stonden we om 06:00 uur al klaar om te vertrekken. We hebben om 08:00 uur een afspraak met de beheerder van het gebied waar we in de ochtend heengaan.

Gelukkig loopt alles netjes op schema en zijn we ruim op tijd op de afgesproken plaats.

We rijden achter deze man en zijn gezin aan en de poorten van een enorm natuurgebied gaan voor ons open. Als we de auto's parkeren, is het nog 15 minuten lopen naar de klif waar een koppel Condors en hun 2 jongen wonen. Als de camera's zijn opgesteld is het een kwestie van wachten.

De eerste fly-by volgt al snel en is ook snel weer voorbij. Dan begint het grote wachten op....

Om 10:15 uur spreken we af nog maximaal 1 uur te blijven wachten. Na een half uur ziet Wim ineens een beer aan de voet van de naastgelegen klif. 

Deze beren komen hier regelmatig om te eten van de bromelia's die daar groeien.

Dan is ze er ineens, een bijna volwassen Condor vrouwtje. Nieuwsgierig als ze is, blijft ze rond ons heen cirkelen. Op momenten kan je bijna de windverplaatsing voelen. Nog nooit zag ik zo'n imposante vogel van zo dichtbij.

Na een tijdje verplaatst ze haar aandacht naar het karkas dat op de top van de klif ligt. Deze dode dieren worden door de beheerder net opzet neergelegd om de overlevingskansen van de Condor te vergroten.

Nog vol adrenaline van deze indrukwekkende ontmoeting, pakken we onze spullen weer bij elkaar en gaan we op zoek naar de 2de doelsoort de Ecuadorian Hillstar.

Tijdens onze vorige reis hebben we helaas alleen het vrouwtje van de Hillstar kunnen fotograferen. In dit gebied komen ze in wat grotere getalen voor en is de kans op een mannetje een stuk groter.

Onderweg naar het leefgebied, stoppen we ook nog bij een klein meertje waar we eenden, steltlopertjes en kieviten fotograferen.

Het mannetje van de Hillstar is redelijk snel gevonden en met een aantal pogingen hebben we beide een goede foto kunnen nemen. Op naar de volgende soort.

Omdat je na 14:00 uur het Nationale park niet meer in mag, Moeten we zorgen dat we voor die tijd binnen zijn. Ook dat lukt vandaag gewoon.

De rest van de middag besteden we aan het zoek naar nieuwe soorten, zoals de Andian Ibis, of het verbeteren van de foto's die we al hebben.

Rond 15:30 uur beginnen we aan de 3 uur durende rit terug.

Gelukkig val het verkeer erg mee, Zeker vergeleken bij gisteren, en om 18:30 uur komen we weer aan bij het hotel.

Zoals gebruikelijk in Quito regent het nu ook weer.

In het restaurant nemen we voor de laatste keer de soortenlijst door. Dan komt het onvermijdelijke afscheid van onze gids Louis. Omdat hij vandaag een heel pak Sultana's heeft opgegeten, geven we hem ons 2de pak mee voor thuis. Natuurlijk een gevulde enveloppe voor al het harde werken.

Toen we hier aankwamen hadden we voor hem een blik stroopwafels meegenomen en die had hij ook in 1 dag al op.

Louis heeft voor ons ook een cadeau, een prachtige kussensloop met geborduurde vogels erop. Die gaat een mooi plekje krijgen in mijn werkkamer!

Na een laatste knuffel gaat hij weer terug naar zijn gezin.

Na het diner checken we ons in voor de vlucht van morgen en bekijken we de foto's van vandaag nog maar eens.