Van Almaty naar Tien Shan Mountains

Na het ontbijt, pakken we de laatste spullen in en laden we de auto. Ook vandaag stoppen we bij de supermarkt en slaan we in voor de lunch.

Dan beginnen we aan de autorit van twee uur naar de Tien Shan Mountains.

Langs een bergbeekje op zo’n 2500 meter hoogte stoppen we en gaan we op zoek naar vogels. Al snel zien we een Grote Gele Kwikstaart en een Rotskruiper. De Zwarte Waterspreeuw laat zich ook nog even zien. 

Vervolgens rijden we door naar het Big Almaty Lake. Hier laten we de camera's in de auto voor een wandeling naar de achterkant van het meer. De controle is hier streng, omdat we vlak bij de grens met Kirgizistan zitten. Onze chauffeur loopt deze keer mee, want hij kan als oud politieman nog wel eens assisteren. Uiteindelijk zien we de Ibisbill, maar zoals verwacht ver buiten het bereik van onze lenzen.

Vervolgens rijden we naar het hotel. Daar gaan we nog een uurtje op zoek naar vogels in de heuvel achter het hotel.

We lunchen in het restaurant van het hotel, maar eten wel lekker ons zelf gekochte eten. Ze drinken hier paarden-en kamelenmelk, maar daar blijf ik maar vanaf.

Na de lunch rijden we verder de berg op. Hier gaan we een afgesloten gebied in waar je een speciale vergunning voor nodig hebt. Die hebben we ook netjes. Dus nog even je paspoort laten zien en de slagboom gaat open.

We parkeren onze auto aan de voet van het Astronomical Observatory en lopen vervolgens naar onze eerst locatie.

We hebben een schitterend uitzicht over de vallei, maar de vogels ontbreken een beetje. Na 2 uur vouwen we onze schuiltentjes weer op en lopen naar een andere locatie. Daar zit wel het e.e.a. aan soorten; Zwartkeelheggenmus, Humus Bladkoning en Mantelroodmus.

Als deze vogels ook wegtrekken, verhuizen we naar weer een ander locatie. Vanaf die plek zien we veel vogels op de helling achter ons.
Dus verkassen we nog een keer.
Dat blijkt een goede zet. We zien hier verschillende Humus Bladkoningen, een jagende Sperwer en zelfs een koppeltje Struikhaantjes

Langzaam zakt de zon en we komen in de schaduw te zitten. Dan begint de temperatuur te dalen en is het tijd om terug te gaan. Gelukkig wil Machiel mijn camera mee naar beneden nemen, want het is best stijl en ik wil geen risico nemen.
Weer beneden pakken we alles weer in en lopen we terug naar de auto.

Weer in het hotel eerst de oogst van vandaag maar eens bekijken.