Vlucht van Tokio naar Amsterdam

Als we om 06:15 uur landen op de luchthaven van Tokio regent het. Omdat we nog geen instapkaart hebben, moeten we eerst door de douane, onze bagage ophalen bij de band en dan per bus naar een andere terminal. Gelukkig zijn de meeste borden tweetalig, maar het is af en toe even zoeken. De check-in balie van KLM is nog dicht en in eerste instantie krijgen we te horen dat we tot 09:30 uur bij de check-in moeten wachten om te horen of we meekomen. Als we echter onze bagage afgeven, krijgen we meteen stoelen. Helaas weer geen C-class stoelen, maar wel naast elkaar. En we kunnen het thuisfront om een redelijk tijdstip laten weten dat we op weg naar huis zijn.

Daarna zitten we onze tijd weer uit. De luchthaven valt op het gebied van shops erg tegen. Wim hoopte eigenlijk even te kunnen kijken voor een nieuwe lens, maar er zijn hier helemaal geen elektronica shops.

Dus hangen we maar wat rond, totdat het tijd is om te gaan boarden. Die tijd wordt steeds weer een paar minuten opgeschoven i.v.m. het laat binnenkomen toestel uit Amsterdam. Als dat maar geen herhaling wordt van Santiago van vorig jaar.

Als we eindelijk aan boord mogen, blijken we niet alleen op de rij van 3 te zitten.  De vlucht is lang, maar verloopt verder prima. En als we weer landen op Schiphol, zijn we moe maar ook weer blij om thuis te zijn.