Van Amsterdam naar Lima

19 oktober 2013 - Lima, Peru

Het was echt even spannend. Gisteravond stond de vlucht naar Lima -65. Gelukkig was dat vanmorgen nog maar -9 en zijn we de enige ipb-ers op de vlucht. De optie via Sao Paulo daden we dus vanmorgen ook al laten varen en dat was maar goed ook. Via de sms kregen we de melding dat die vlucht vandaag een vertraging heeft van 3 uur en dus nog na de Lima machine gaat vertrekken.

Na een ochtend van voorbereiden zijn we om 10:30 naar Schiphol vertrokken. Na een korte stop in de Crown Lounge voor een glaasje champagne, was het tijd om naar de gate te gaan. Daar zonk de moed ons een beetje in de schoenen. 

Dag 01- Jumpseat

Het duurde dan ook eeg lang voordat we te horen kregen of we meekomen. Uiteindelijk was er nog 1 stoel vrij en kregen ze bij de gate akkoord om 1 jumpseat uit te geven.  Wim zit nu op rij 10 en ik zit op een jumpseat in de pantry van de business class. Geen luxe stoel, maar ik zit aan boord en ik krijg mijn natje en droogje uit de business class. Alleen het filmpje ontbreekt, maar we zijn in ieder geval onderweg naar Lima

Dag 01- on our wayIk ben er na 4 uur nog niet over uit of dit nu een fijne manier van reizen is. Aan de ene kant komt de hele crew inclusief de captain een praatje maken en aan de andere kano krijg ik pas eten als er nog iets over is. Mijn maaltijd bestaat dan ook uit een economie maaltijd met een business class dessert. Als ik niet oppas kom ik lazarus aan in Lima, want mijn wijnglas wordt regelmatig ingevuld. In dit tempo heb ik het eerste van de 7 boeken bij aankomst in Lima al uit. Het gevolg van het ontbreken van een video systeem bij de jumpseat. Gelukkig kan ik nu wel meepraten met al die collega’s die hier als eens eerder zijn belandt.

Als toetje krijg ik fruit spiesjes, makarons en een aantal Franse kaasjes. Voor 1 van de sprietjes en de blauwe kaas, weet ik nog wel een liefhebber op rij 10. Als snel zitten Wim en ik samen op de jumpseats aan een portje. Gelukkig lukt het me ook nog om een uurtje te slapen. En na een warme snack vullen we samen de landingsformulieren in onder het genot van een gin & tonic.

Als het tijd is om te landen, ben ik moe, maar klaar voor het 2de deel van de reis..... Lima naar Santiago. Omdat we beide redelijk voor in het toestel zitten, zijn we snel uit het vliegtuig. Bij de douane ontstaat er een discussie over het feit dat we door de douane gaan, maar meteen weer doorvliegen. Ik moet zelfs met de douanier mee naar een andere balie waar een collega zit die beter Engels spreekt.

Het blijkt dat we nu usd 31 per persoon aan exit tax moeten betalen. Ik zou alleen niet weten hoe ik anders mijn rugzak van de band kan halen. Bij de bagage band aangekomen hoeven we maar een paar minuten te wachten op onze rugzakken. Snel via buiten naar de vertrekhal om in te checken voor de vlucht naar Santiago. Helaas komen we in een enorme rij en als we eindelijk aan de beurt zijn, blijkt dat we in de verkeerde rij staan en ons moeten melden bij het staff travel kantoor op de 2de verdieping. Daar aangekomen krijgen we te horen dat de vlucht die we wilde nemen als gesloten is. Omdat we geen zin hebben om weer in de rij te gaan staan voor een andere vlucht, laten we ons listen op de vlucht van 00:25.

Nu moeten we ons nog 3 uur zien te vermaken, voordat we weten of we meekomen. Tijd voor een bakkie koffie. Om 10:00 uur beginnen we het een beetje zat te worden en laten we de koffieshop voor wat hij is en lopen we een rondje over de luchthaven. Als we voor de 3de keer langs het staf travel kantoor lopen, besluiten we daar maar te gaan zitten. Tot onze grote verbazing, beginnen ze ons direct in te checken en voor dat we het weten hebben we de rugzakken afgegeven en zijn we door de douane. Die exit tax hebben we nooit betaald, want die bleek al in de ticketprijs te zijn verwerkt.

Foto’s